Namespace Tutorial

ZVON > Tutorials > Namespace Tutorial

Wstęp / Szukaj / ZVON

Spis treści:

Przykład 1
W tym tutorialu użyte zostały elementy należące do trzech umownych grup: małych liter (lowercase), dużych liter (uppercase) i x-numerów. Dla człowieka, przydział elementu do odpowiedniej klasy jest oczywisty, jednak komputer nie posiada wiedzy potrzebnej do roziązania tego prostego zadania. Logika postępowania musiałaby zostać zawarta w programie obsługującym.

Przykład 2
Przestrzenie nazw deklarowane są przez specjalne atrybuty o nazwach rozpoczynających się od xmlns. Przestrzeń nazw można przypisać osobno każdemu elementowi, jednak jest to wyjątkowo żmudne zadanie. Pogarsza się też czytelność takiego dokumentu.

Przykład 3
Deklaracja przestrzeni nazw tak jak to pokazuje Przykład 2 byłaby bardzo niewygodna oraz prowadziłaby do częstych błędów. Standard przewiduje kilka sposobów rozwiązujących ten problem. Deklaracja przestrzni nazw podana dla danego elementu obowiązuje dla wszystkich elementów znajdujących się wewnątrz niego.

Przykład 4
W praktyce często zdarza się, że wszystkie przestrzenie nazw deklarowane są w głównym elemencie (root).

Przykład 5
To nie prefiks identyfikuje przestrzeń nazw lecz wartość atrybutu xmlns. W tym przykładzie wszystkie elementy należą do tej samej przestrzeni nazw, mimo że używają różnych prefiksów.

Przykład 6
Przykład 5 pokazywał przypadek gdzie każdy element, mimo różniących się prefiksów, należał do tej samej przestrzeni nazw. W tym przykładzie elementy należą do różnych przestrzeni nazw, mimo identycznych prefiksów.

Przykład 7
Przestrzenie nazw nie muszą być deklarowane wprost przy użyciu prefiksów. Atrybut xmlns definiuje domyślną przestrzeń nazw. Obowiązuje ona dla elementów w których atrybut ten został określony, a także dla wszystkich jego potomków.

Przykład 8
Nawet w przypadku użycia domyślnej przestrzeni nazw, dla każdego wybranego elementu można wciąż jawnie ją określić.

Przykład 9
Pusty łańcuch znaków jako wartość atrybutu xmlns odwołuje deklarację domyślnej przestrzeni nazw.

Przykład 10
Atrybuty mogą być również jawnie przypisane do określonej przestrzeni nazw.

Przykład 11
Atrybuty bez prefiksu nie należą do żadnej z przestrzeni nazw.

Przykład 12
Atrybuty nie należą do żadnej przestrzeni nazw nawet wtedy, gdy element te atrybuty zawierający objęty jest domyślną przestrzenią nazw.

Przykład 13
Deklaracja przestrzeni nazw jest ograniczona swoim zasięgiem do elementu w którym została zadeklarowana.

Przykład 14
Ostatni, podsumowujący przykład.